Durf ik al mijn lagen aan te kijken?
Symbiose of ook wel (ἠ) συμβίωσις: [(het) samenleven] is een spannend concept. Leef ik als mens samen met de Natuur, of profiteer ik vooral van haar? Conceptie maakte mijn leven mogelijk en ik ben daardoorheen voortdurend afhankelijk van de natuur voor mijn verdere voortbestaan. Zhuang Zi, die in de 4e eeuw voor Christus in China leefde, leerde mij dat ik een onafscheidelijke eenheid vorm met alles om ons heen. Ik ben niet alleen afhankelijk van de natuur, ik ben ook die natuur. Als het goed gaat met de natuur om mij heen, dan mag ik als mens ook echt floreren. Als het goed gaat met de natuur om mij heen, dan mag ik als mens ook echt floreren. Ik hoefde niet meer krampachtig duurzaam te leven, maar mijn streven naar harmonie mocht ook mijn ware bestemming dienen. Vanuit die rust en overgave mag ik als mens langzaam ontpoppen als een vlinder in het ecosysteem. Alle lagen die ik over mijn ziel heb heengelegd mag ik gaan ontrafelen. De vraag werd alleen of ik al die lagen durfde aan te kijken.
Toen ik mijn innerlijke duisternis tegenkwam wilde ik wegrennen, maar het kwam steeds weer terug. Ik worstelde met mijn duisternis tot ik ontdekte dat vanuit die duisternis mijn innerlijke vruchtbaarheid ontspruit. Daar diep van binnen is een bang meisje die heel lang zich aan haar omgeving probeerde te confirmeren, maar ook een gepassioneerde vrouw die haar vuur met de wereld wil delen. Het zijn twee uitersten die bewegen binnen een spectrum van creatieve uitspattingen en spirituele bezinning, en in allebei ben ik thuis. Soms voelt dat bevreemdend, want hoe vind ik de verbinding? Het is een dans van energie, van uitwisseling vanbinnen naar buiten. Soms duik ik weg, soms ben ik dapper. Soms ga ik de verbinding aan, soms uit de weg. Het is een constante beweging, van licht naar duisternis, duisternis naar licht. Beweging naar rust, rust naar beweging. Alle energie stroomt, want energie gaat nooit verloren aldus de wet van de thermodynamica. Vanuit daar stuur ik waar die energie heengaat. Ik streef naar harmonie, want dat dient de natuur in en om mij heen. Ik mag als onderdeel van haar én met haar samenleven in het grote geheel. Het is mijn taak om die constante verbinding te blijven vormgeven en voort te doen bestaan. Misschien is die cyclische herinterpretatie wel een vorm van Symbiose.
Symbiose is een creatieve samenwerking met Fine Art fotograaf Cas Slagboom
